Σιγή ιχθύος για την ξηλωμένη γραμμή «Ασπρόχωμα- Μεσσήνη».
Η παράταξή μας «Πρώτα η Πελοπόννησος» συμμετείχε στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ρούτσι Μεγαλόπολης για την επαναλειτουργία του τρένου και διοργανώθηκε από το Κίνημα Διάσωσης Επαναλειτουργίας Σιδηροδρόμου Πελοποννήσου, το Δημοτικό Διαμέρισμα Ρουτσίου και τον Δήμο Μεγαλόπολης.
Η εκδήλωση ανέδειξε με σαφήνεια το κρίσιμο ζήτημα της εγκατάλειψης του μετρικού σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου, ενός σπουδαίου έργου υποδομής, το οποίο σήμερα έχει περιέλθει σε κατάσταση πλήρους απαξίωσης. Η αδιαφορία των αρμοδίων έχει οδηγήσει στο να λογγώνουν οι γραμμές, ενώ δεν υπάρχει ούτε η υποτυπώδης συντήρηση με αποτέλεσμα το δίκτυο να έχει εγκαταλειφθεί στη φυσιολογική φθορά του χρόνου.
Κι όμως, το δίκτυο αυτό δεν είναι άχρηστο ούτε ξεπερασμένο. Αντιθέτως, διαθέτει τεράστιες προοπτικές αξιοποίησης στον τομέα του τουρισμού (π.χ. θεματικές ή περιηγητικές διαδρομές) αλλά και στην ανάπτυξη προαστιακού σιδηροδρόμου στην Καλαμάτα και στην επανασύνδεση Κορίνθου – Άργους – Ναυπλίου, που θα μπορούσε να εξυπηρετεί μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες.
Μάλιστα, όπως έδειξε το Ελληνοελβετικό Συμπόσιο που έγινε τον Δεκέμβριο στο Ναύπλιο υπάρχει διεθνές ενδιαφέρον και τεχνογνωσία για πιλοτική και βιώσιμη επανεκκίνηση του δικτύου.
Την ίδια στιγμή, είναι παραπάνω από απογοητευτικό το γεγονός ότι, παρότι ο σιδηρόδρομος περιλαμβάνεται ως βασική υποδομή στον προσφάτως εγκριθέντα χωροταξικό σχεδιασμό της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η ίδια η Περιφέρεια δεν έχει προβεί σε καμία απολύτως ενέργεια για την ενεργοποίηση, προώθηση ή διεκδίκηση της επαναλειτουργίας του. Παράλληλα τηρεί «σιγή ιχθύος» για το μέλλον της σιδηροδρομικής γραμμής Ασπρόχωμα – Μεσσήνη μετά το ξήλωμα των γραμμών για τις ανάγκες κατασκευής του δρόμου Καλαμάτα – Ριζόμυλος.
Η επαναλειτουργία του μετρικού σιδηρόδρομου δεν είναι απλώς ένα ζήτημα ρομαντικής αναπόλησης του παρελθόντος. Είναι μια πράσινη επένδυση στο μέλλον, που συνδυάζει βιώσιμη μετακίνηση, ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και σεβασμό στην ιστορική ταυτότητα της Πελοποννήσου.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου οφείλει επιτέλους να αναλάβει πρωτοβουλίες, αντί να παραμένει παθητικός παρατηρητής ενός δικτύου που αργοπεθαίνει.