Η πλήρης αποτυχία της δακοκτονίας αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της εμπορευματοποίησης υπηρεσιών που είναι στην ευθύνη Περιφέρειας – κράτους.
Η Περιφερειακή Αρχή της ΝΔ είναι απόλυτα εκτεθειμένη απέναντι στους Μεσσήνιους και τους αγρότες της Πελοποννήσου. Έχει τεράστιες ευθύνες για την απαράδεκτη φετινή κατάσταση και την απώλεια εκατομμυρίων ευρώ από την ελαιοπαραγωγή. Εφαρμόζει την προκλητική πολιτική της κυβέρνησης που «σαρώνει» το εισόδημα των βιοπαλαιστών αγροτών και τους διώχνει μια ώρα αρχύτερα από το χωράφι. Αποτελεί γρανάζι της πολιτικής της ΕΕ και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων που επιδιώκουν συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, που θεωρεί ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες της χώρας μας είναι «διαρθρωτικό πρόβλημα» γιατί είναι πολλοί και με μικρό κλήρο, που θέλει αγρότες επιχειρηματίες με μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις τύπου ΑΕ.
Σύμφωνα με όσα καταγράφονται στο πρακτικό της Ομάδας Διοίκησης Προγράμματος Δακοκτονίας για το 2025 στη Μεσσηνία, η εικόνα είναι αποκαλυπτική:
- Σε δεκάδες χωριά σε ελέγχους που διενέργησαν οι Τομεάρχες της ΔΑΟΚ Μεσσηνίας διαπίστωσαν: Ανύπαρκτες παγίδες που δεν τοποθετήθηκαν ποτέ στα δέντρα, παγίδες που ήταν τοποθετημένες σε ακατάλληλα σημεία, σε δέντρα δίπλα στον δρόμο και σε χαμηλό ύψος, άλλες που βρέθηκαν χωρίς σήμανση ή μόνο με τα περσινά ίχνη σήμανσης, στεγνές, χωρίς δόλωμα, ακάθαρτες και χωρίς καμία καταγραφή. Καρτέλες ανύπαρκτες, καρτέλες κενές ή με αντιφάσεις και με μετρήσεις που δεν ταιριάζουν με τα αρχεία που στάλθηκαν στη ΔΑΟΚ. Παγιδοθέτες που δηλώνουν ότι «δεν ασχολήθηκαν καθόλου», διαφορετικό άτομο από το δηλωμένο, και υπέρβαση του ορίου των 80 παγίδων ανά παγιδοθέτη. (Μερόπη, Καλλιρρόη, Οιχαλία, Μαγούλα. Στενύκλαρο, Πολίχνη, Ορεινή Βέργα, Περιοχές της Καλαμάτας, Δεσύλλα, Ασπρόχωμα, Άρι, Άμμος, Πλατύ, Αλώνια, Ανεμόμυλος, Αγ. Νικόλαος, Ρίγκλια, Νεοχώρι)
- Σε 54 Τοπικές Κοινότητες δεν στάλθηκαν ποτέ τα σημεία παγίδων (Αβίας, Δολών, Κάμπου, Κέντρου, Σταυροπηγίου, Σωτηριανίκων, Τραχήλας, Μικράς Μαντινείας, Αντικαλάμου, Ασπροχώματος, Λαΐκων, Σπερχογείας, Θουρίας, Αιθαίας, Ανθείας, Αμφείας, Μικρομάνης, Άριος, Άμμου, Αλωνίων, Ανεμομύλου, Αριοχωρίου, Ασπροπουλιάς, Αρφαρών, Πηδήματος, Αγίου Φλώρου, Πλατέος, Διαβολιτσίου, Αγριλοβούνου, Παραπουγκίου, Ηλέκτρας, Μάνδρας, Κάτω Μελπείας, Κωνσταντίνων, Κεντρικού, Μαντζαρίου, Μάλτας, Μερόπης, Βαλύρας, Λάμπαινας, Αρσινόης, Αρχαίας Μεσσήνης, Ζερμπισίων, Κεφαλινού, Ρευματιάς, Μίλα, Νεοχωρίου Ιθώμης, Στενυκλάρου, Καλυβίων, Σολακίου, Σιάμου, Κατσαρού Σκάλας, Τσουκαλαίικων).
- Σε 27 Τοπικές Κοινότητες έγινε καθυστερημένη υποβολή συντεταγμένων (Καλαμάτα, Βέργα, Αριστοδήμιο, Καρνάσι, Δεσύλλα, Οιχαλία, Λουτρό, Ανδανία, Φίλια, Πολίχνη. Καλλιρόη, Αγ. Νικόλαος, Αγ. Νίκων, Λαγκάδα, Θαλάμες, Νομιτσή, Πλάτσα, Ρίγκλια, Νεοχώρι, Προάστιο, Εξωχώριο, Καρδαμύλη, Προσήλιο. Ζευγολατιό, Μαγούλα, Μελιγαλάς, Ανθούσα).
Δεν έφτανε που για πρώτη φορά στα χρονικά η δακοκτονία στη Μεσσηνία ξεκίνησε τέλος Ιούλη και σε ορισμένες περιοχές ακόμη και μέσα Σεπτέμβρη (Βλαχόπουλο, Μεθώνη, Κυνηγού, Ευαγγελισμός), αλλά υπήρξε και σοβαρή πλημμέλεια στην εφαρμογή του προγράμματος.
Από τα έγγραφα φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω, παρότι οι υπηρεσίες τα γνώριζαν, τα κοινοποίησαν στον εργολάβο μόλις δύο μέρες πριν λήξει η περίοδος δακοκτονίας και κατέβουν οι παγίδες (κοινοποίηση 23/10/2025 – απανάρτηση 25/10/2025). Προφανώς του το κρατούσαν για… έκπληξη.
Το αποτέλεσμα ήταν ο δάκος και η δευτερογενής προσβολή από γλοιοσπόριο να δώσουν τη χαριστική βολή: μεγάλη καταστροφή ελαιοκάρπου, υποβάθμιση ελαιολάδου και χαμηλές τιμές.
Για όλα αυτά έχει την αποκλειστική ευθύνη η Περιφερειακή Αρχή. Αντί να πάρει έκτακτα μέτρα και να σημάνει συναγερμό για την προστασία της παραγωγής, καθησύχαζε μέσω δηλώσεων του κ. Αναστασόπουλου και υπηρεσιακών παραγόντων, ενώ γνώριζε και απέκρυπτε όλο αυτό το μπάχαλο.
Αιτία είναι η πολιτική που έχει αφήσει τις υπηρεσίες χωρίς προσωπικό, που έχει δώσει τη δακοκτονία στους εργολάβους με ένα πολυδαίδαλο σύστημα προκηρύξεων, αναθέσεων, ενστάσεων και προσφυγών, το οποίο τελικά αφήνει εκτεθειμένους τους ελαιοπαραγωγούς και καταστρέφει τον μόχθο τους. Είναι η πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ που έχουν συνδιαμορφώσει το νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται, αλλά και των Περιφερειακών Αρχών τους που το υλοποιούν.
Το αγροτικό κίνημα διεκδικεί την ανάληψη της αποκλειστικής ευθύνης της δακοκτονίας από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, με δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα που θα καταρτίζει επιστημονικά το πρόγραμμα, με μόνιμο επιστημονικό και λοιπό προσωπικό, με γνώμονα τις ανάγκες των αγροτών και την ποιότητα του προϊόντος – όχι το κέρδος των εργολάβων.
Η Περιφερειακή Αρχή οφείλει να εξασφαλίσει πόρους για την αποζημίωση των ελαιοπαραγωγών των οποίων η παραγωγή καταστράφηκε ή υποβαθμίστηκε με δική της υπαιτιότητα.
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι
της Λαϊκής Συσπείρωσης
Νίκος Κουτουμάνος
Γιάννης Κελλάρης