Α.Γ Καλλής: Το Πολυτεχνείο Ζει;

Το όραμα του Πολυτεχνείου επίκαιρο όσο ποτέ, υπενθυμίζει κυρίως σ εκείνους πού το αντιμετωπίζουν ως “μαυσωλείο” (κάνοντας μια τυπική επίσκεψη κάθε χρόνο) ότι η συμμετοχή στη διαμόρφωση τού ιστορικού γίγνεσθαι του τόπου δε μπορεί και δεν πρέπει να είναι επιταγή προς εξαργύρωση.
Τα οράματα δεν ανταλλάσσονται με θέσεις εξουσίας, αλλά υλοποιούνται με διαρκή προσπάθεια και αγώνα.

Το Πολυτεχνείο δεν είναι απλά σχολικές γιορτές, ποιήματα,πύρινοι λογοι, στεφάνια, θλιβερή αναπαράσταση τής κατάληψης στούς ιστορικούς δρόμους του αγώνα,κάψιμο αυτοκινήτων,κάψιμο τής αιματοβαμμένης σημαίας Αντίστασης σε κάθε επίδοξο κατακτητή τού λαού ,γιουχαρισματα ,σουβλακια και μαλλί τής γριάς στα πέριξ.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι ο Γάγγης ποταμός για να ξεπλυθούν οι ιδεολογικές αμαρτίες τών επιφανών απόντων πού “αντιστέκονταν” εκ τού μακρόθεν και εκ του ασφαλούς.
Το Πολυτεχνείο ήταν “Ψωμί”,πού σημαίνει εργασιακές σχέσεις με πυρήνα το άτομο και όχι το κεφάλαιο (βλπ. ελαστικα ωράρια εργασιας, 13ωρα, Κυριακές, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης)
Το Πολυτεχνείο ήταν δωρεάν και ουσιαστική”Παιδεία” για τούς πολλούς, κυρίως για τους μη κατέχοντες και όχι ιδιωτικά ιδρύματα επί πληρωμή, άρση τού ασύλου,παραπαίδεια και ημιμορφωση
Το Πολυτεχνείο ήταν “Ελευθερία”,ούτε κάμερες,ούτε υποκλοπές ,ούτε παρακολουθήσεις μέσω δορυφόρων, και εξελιγμένων μορφών τηλεφωνιας.
Το Πολυτεχνείο ήταν “Έξω από το ΝΑΤΟ”,έξω από το άρμα της αμερικανικής πολιτικής ( με την ανοχή τής οποίας πραγματοποιήθηκε η ανατροπή τού δημοκρατικού πολιτεύματος και η εισβολή και κατοχή της Κύπρου έως τα σήμερα), άρνηση των βάσεων και τής εξάρτησης γενικότερα από μεγάλες δυνάμεις πού ορίζουν την μοίρα αυτού του λαού από γεννήσεως του Ελληνικού κράτους.
Το Πολυτεχνείο ήταν περιφανη εξωτερική πολιτική και όχι γκρίζες ζώνες στο Αιγαιο, συμμετοχή στις δήθεν ειρηνευτικές δυνάμεις σε εμπόλεμες ζώνες, ούτε ελληνοτουρκικες φιλίες με τους καταπατητές – εισβολείς τής Κύπρου.
Το Πολυτεχνείο ήταν ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων,όλου του λαού με ένα σκοπό , μια πορεία,έναν στόχο,την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ,της Ελευθερίας,της Εθνικής Ανεξαρτησίας,της Λαϊκής Κυριαρχίας.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι ούτε Ντίσνεϋλαντ, ούτε τσίρκο Μεντρανο όπου οι κλόουν τής δημόσιας ζωής ,και όχι μόνο εκτελούν το νούμερο τους μπροστά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Το Πολυτεχνείο είναι μια διαρκής σύγκρουση πρώτα με τον ίδιο μας τον εαυτό και έπειτα με το κοινωνικό κατεστημένο τού πολιτικού καθωσπρεπισμού, τής μιζέριας, τής κρατικής απαξίωσης των οικονομικά ασθενέστερων
Το Πολυτεχνείο είναι η μνήμη , η συνείδηση, η καρδιά, η ακτίνα φωτός στο σκοτεινό δωμάτιο της λήθης και της απαξίωσης ενός λαού πού ήθελε να ναι ελεύθερος.

Α.Γ Καλλής
Επ.Πρ.Εμπορικου Συλλόγου Νεμέας
Πτ.Πολιτ.Τμηματος Νομικής Σχολής Αθηνών
nemeahistory.blogspot.com