Νεμέα: Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη ατομική έκθεση της Λίας Αϊβαλή
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη ατομική έκθεση της Λίας Αϊβαλή και με τις καλύτερες εντυπώσεις για τις δημιουργίες που παρουσίασε στο ξενοδοχείο keraneme .
Λία Αϊβαλή: Μια νέα δημιουργός από την Νεμέα ταράσσει τα “ήρεμα νερά” της πόλης
άρθρο, κείμενο τoυ Α.Γ. Καλλή
Είναι επιεικώς ελπιδοφόρο στις δύσκολες και παράξενες εποχές πού ζούμε , όπου τα αυτονόητα έγιναν πλέον ζητούμενα, να αναδύεται μέσα από την πεζή καθημερινότητα της μικρής μας πόλης με την τεράστια ιστορία (οίνος- μύθος – πολιτισμός), μια νέα ζωγράφος αυτοδίδακτη, με ”εμπειρία” που μετρά μόνον έξη μήνες ενασχόλησης με την ζωγραφική παρουσίασε μέσα από την πρώτη της ατομική έκθεση που έγινε σε μια ιδιαίτερα μοναδική αίθουσα του ξενοδοχείου Keraneme (6 – 15 Ιουνίου 2025) ένα αξιόλογο και αξιοπρόσεκτο δείγμα γραφής, πολλά υποσχόμενο για την μελλοντική εξέλιξη της δημιουργού Λίας Αϊβαλή.
Η Λία , έχει τελειώσει την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών το 1997 και από τότε εργάζεται ως φιλόλογος – φροντιστής μαθητών της μέσης εκπαίδευσης σε αντίστοιχα μαθήματα .
Είναι παντρεμένη με τον καθηγητή πληροφορικής μέσης εκπαίδευσης Κώστα Χανιά και έχει δύο παιδιά , τον Βασίλη φοιτητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ηλεκτρολόγος μηχανικός) και την Μαρίγια, μαθήτρια της Γ Δημοτικού.
Στην Ζωγραφική έως τα τώρα, είναι αυτοδίδακτη με κύρια πηγή των γνώσεών της το διαδίκτυο, την φαντασία ,το ένστικτο, το ταλέντο και την μεγάλη της αγάπη σε κάθε τι το πνευματικό και δημιουργικό πού είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον πολιτισμό με την ευρεία έννοια.
Ένα τυχαίο γεγονός κάποιο απόγευμα όταν τους επισκέφτηκαν κάποιοι φίλοι τους φέρνοντας στην μικρή τους κόρη ακρυλικά χρώματα ζωγραφικής, έγιναν η αιτία να αρχίσει να πειραματίζεται με αυτά πάνω σε καμβά, ξεκλειδώνοντας έτσι μια καλλιτεχνική φύση που ήδη υπήρχε και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για μια ”ηρωική έξοδο”.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή και για πολλά χρόνια αυτή η φύση εκδήλωνε την ισχύ της μέσα από την γραφή (ποίηση, πεζά κείμενα, παραμύθια).
Όλα αυτά είναι προβλέψιμα και φυσιολογικά για τούς φιλολόγους που σαν επιστημονικός κλάδος έχουν το προνόμιο να συμμετάσχουν ατύπως σε ένα διαρκές, μοναχικό αλλά και μοναδικό ”ταξίδι” ανάμεσα στις λέξεις, τα κείμενα και την φαντασία την άμεσα συνδεδεμένη με την ερμηνεία ιδιαίτερα της ποίησης, γεγονός που τους οδηγεί να σπάσουν τις θολές γραμμές των οριζόντων όπως θα έλεγε και ο Καββαδίας και να συναντήσουν κάθε μορφή τέχνης στο διάβα της ζωής τους.
Στους πίνακες της Λίας μπορείς να συναντήσεις τον ρεαλισμό της εικόνας, τον υπερρεαλισμό της σκέψης, της ψυχής, του ενστίκτου, τον σκεπτικισμό ,την ευαισθησία, την αμηχανία μιας πρώτης συνάντησης της ίδιας με κάτι το πρωτόγνωρο ως εμπειρία, την ανάγκη έκφρασης, την απελευθέρωση από τον έλεγχο της μέρας και των συμβατικών υποχρεώσεων ενός σύγχρονου ανθρώπου που αναζητά το εγώ μέσα από εγώ των άλλων, αλλά και το δομημένο αδόμητο μιας ελεγχόμενης αντίδρασης σ’ ένα κατεστημένο άχρωμο και επιζήμιο για την εξέλιξη του ανθρώπου που όλο και περισσότερο κρύβεται αθέλητα πίσω από την σκιά της τεχνολογίας που απομυθοποιεί κάθε μορφή ευαισθησίας και υπεραξίας όχι του τι αισθάνομαι αλλά του τι κάνω, πως το κάνω και γιατί το κάνω με την έννοια τής πρακτικής ανταπόδοσης μιας σκιώδους αρχής που απαιτεί το απρόσωπο πίσω από οθόνες, κανόνες και νομικές κυρώσεις όταν παραβείς τα όρια.
Όπως έλεγε και ο Ζαν Ζακ Ρουσω: ”Ο κόσμος της πραγματικότητας έχει τα όριά του. Ο κόσμος της φαντασίας είναι απέραντος” . Αυτή λοιπόν την απεραντοσύνη της φαντασίας μας θυμίζει η Λία Αϊβαλή μέσα από το πρώτο δείγμα γραφής της , που δεν υποτάσσεται στη γνώση ενός επαγγελματία, αλλά στο ένστικτο ενός περιπατητή που περνάει την πύλη του άγνωστου έχοντας στην φαρέτρα του, όλα εκείνα πού χτίζουν μια μοναδικότητα που παρασύρεται από το ένστικτο, το ταλέντο, τις μνήμες, τα αισθήματα, την ανάγκη, τον πόνο, την θλίψη, τη χαρά, την υποταγή, την απελευθέρωση, την αντίσταση, το άγγιγμα ψυχής που οδηγεί στην θεϊκή αποκάλυψη του ωραίου μέσα απ’ την τέχνη…τον άνθρωπο.. το φως και το απέραντο ενός σύμπαντος που διαρκώς διαστέλλεται αναζητώντας την αιωνιότητα.
