Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑΡΘΡΑΚΟΙΝΩΝΙΑ

Εξαφανισμένοι άνθρωποι

Στο fight club ο πρωταγωνιστής μόλις αρχίζει να συνειδητοποιεί όλο τον ιστό που έχει πλέξει γύρω του, ψάχνει στις διάφορες φυλλάδες, ειδήσεις περίεργες, και πέφτει πάνω σε μία που λέει “εξαφανισμένοι πίθηκοι βρέθηκαν ξυρισμένοι”…

Ψάχνω τις ειδήσεις. Πουθενά ξυρισμένοι πίθηκοι. Ησυχάστε.



Δεν υπάρχει κίνδυνος να συνειδητοποιήσει κανείς τίποτα.

Μην ξεχνάτε πως ζούμε στη χώρα που χασκογελάει όταν στις εθνικές επετείους τα νιάτα μας απαντούν πως το ΟΧΙ το είπαν οι Έλληνες στους Τούρκους και πως την 25η Μαρτίου οι Γερμανοί κατάκτησαν την Ελλάδα.

Μην ξεχνάτε πως ο κλασικός μ@λάκας έχει αναβαθμιστεί σε διαδικτυακό μ@λάκα που είναι ένα σημαντικό άλμα στη τεχνική χρησιμοποίησης της παλάμης

Μην ξεχνάτε πως οι κλασικές γλάστρες της διπλανής πόρτας που ήταν άχρηστες ακόμα και για παραμικρότερη εργασία που χρειαζόταν φαιά ουσία, τώρα χειρίζονται δύσκολα προγράμματα όπως το photoshop για να σχεδιάζουν καλύτερα τα βυζιά τους και τους κώλους τους.

Μην ξεχνάτε πως η τεχνολογία μας επέτρεψε επίσης μια ανακούφιση στη καθημερινότητα μας, είναι όλοι οι βλαμμένοι πάνω από ένα έξυπνο κινητό κι έτσι γλιτώνουμε από τις πατάτες που θα εκτοξευόντουσαν καθώς θα προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν ζωντανά.

Η νέα λαμπρή εποχή που ανατέλλει, δεν έχει πια τη λαμογιά, τη ρεμούλα, την ασύδοτη σπατάλη, τα χρηματιστήρια, τις πλαστικές κάρτες πραγματοποίησης ονείρων των 80s-90s αλλά έχει κάτι που θα καθορίσει όλες τις επόμενες γενιές.

Η πολιτική εξουσία και η κοινωνία του σήμερα είναι τα απομεινάρια μιας μέρας, στη κυριολεξία όμως απομεινάρια, στυμμένες λεμονόκουπες, αποφάγια.

Οι τελευταίοι καραγκιόζηδες προσπαθούν να βουτήξουν ότι ψίχουλα έχουν αφήσει οι άρχοντες βουλιμικοί των προηγούμενων δεκαετιών

Τώρα είναι η ώρα για το τελικό ξεπούλημα και ο τελευταίος να κλείσει τη πόρτα

Η νέα εποχή θα μας βρει στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα κι αγέλαστα μια σέλφι με ένα ηλίθιο χαμόγελο να ρετουσάρουμε τις ατέλειες για να πάρουμε πολλά like και με ένα κινητό χωμένο στα οπίσθια !

Εν τω μεταξύ όλη η αφρόκρεμα των παιδιών μας θα έχει φύγει σε άλλα μέρη εξωτικά και μη
Τα λαμόγια θα κατοικούν επίσης στο εξωτερικό στις βίλες που έφτιαξαν μασουλώντας το δημόσιο χρήμα, τις συντάξεις, το μέλλον της νεολαίας, τα όνειρα του κάθε φουκαριάρη, τη παιδεία, την υγεία, τον ανύπαρκτο πολιτισμό και την αξιοπρέπεια μιας ολόκληρης πατρίδας

Και ένα μάτσο από τρελαμένοι που για Πλάτωνα ξέρουν μια ταβέρνα στα Καλύβια με κάτι μπυροκοιλιές που προεξέχουν πάνω από τη λυμένη ζώνη θα λένε πως είναι απευθείας απόγονοι του Λεωνίδα και “μολών λαβέ ρε μ@λάκα”

Οι υπόλοιποι δυστυχείς που κρύβουν λίγες αλήθειες μέσα τους θα γίνουν στήλη άλατος!!

Ένας φίλος μου είπε στεναχωρημένος πως θαυμάζει αυτά που γράφω, αλλά βγάζουν μια οργή μια θλίψη αλλά θα ήθελε εγώ να μπορώ να χαμογελάω, να μην είμαι θλιμμένη

Να σας καθησυχάσω έχω τόσο πολύ γελάσει με όλες τις παπαριές που έχω ζήσει σ΄αυτόν εδώ το μαγεμένο τόπο που απλά πρέπει να τα χώνω λίγο για εκτόνωση

Όσο για το γέλιο το χαρίζω πλέον μόνο σε όσους μπορούν και διασκεδάζουν με κωμωδίες επιπέδου και όχι με τις καφρίλες μιας τεταρτοκλασάτης επιθεώρησης.

Βλέπω εκείνον τον μ@λάκα που ξελιγώνεται με μια χαράδρα ανάμεσα στα βυζιά μιας ρετουσαρισμενης χαζογκόμενας και δεν μπορώ να γελάσω, να του σκάσω ένα φούσκο μπας και συνέλθει σκέφτομαι

Από την άλλη να τον συνεφέρεις για να κάνει τι?
Μπορεί το να είσαι σήμερα ακατοίκητος εγκέφαλος ίσως τελικά να είναι ευλογία!

fantastikeskatastaseis