Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024
ΑΓΡΟΤΙΚΑΑΡΘΡΑ

Τι θα γίνει επιτέλους με την τεράστια αδικία των ιστορικών δικαιωμάτων;

Γράφει η πολιτευτής του ΑΚΚΕΛ Μαρία Κουφή

Μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, έναν χρόνο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης τον κ. Μάκη Βορίδη και εν όψει την αναθεώρησης της κοινής αγροτικής πολιτικής, δεν ακούσαμε ούτε μια λέξη για το “καρκίνωμα” του Πρωτογενούς τομέα που ονομάζεται ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.



 

Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε υποσχεθεί πώς θα καταργηθούν και θα προχωρήσουμε σε ολική ανακατανομή με βάση το τι καλλιεργεί ο κάθε παραγωγός σήμερα και οχι με στοιχεία πριν 20 χρόνια, με πανωγραψίματα, με βρεγμένα βαμβάκια και ανύπαρκτα κοπάδια. Αντιλαμβανόμασται πώς την κατάσταση αυτή την δημιούργησε ψηφοθηρικά παλιότερα κάποια άλλη κυβέρνηση της ΝΔ, θέλουμε όμως να γνωρίζουμε τι θα πράξει για τη τεράστια αυτή αδικία κατά των νέων και νεοεισερχομένων αγροτών και κτηνοτρόφων η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο Μ. Βορίδης.
Αυτή η ένοχη σιωπή πρέπει επιτέλους να σταματήσει και να μας πούνε τι πραγματικά σχεδιάζουν για τη νέα ΚΑΠ, θα επικρατήσει τελικά η λογική και το δίκαιο ή θα κερδίσουν ακόμη μια φορά οι πελατειακές σχέσεις της ΝΔ με ορισμένους αγροτοπατέρες που έγιναν επιδοτούμενοι μαχαραγιαδες από τα ιστορικά δικαιώματα της απάτης.

Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το καλοκαίρι του 2014 η Ελλάδα είχε στις επιλογές της αν θα υπάρχει ολική (σταδιακά) σύγκλιση των ιστορικών δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης ή μερικής σύγκλησης. Η τότε κυβέρνηση αποφάσισε για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους την μερική σύγκλιση που δημιούργησε μια σειρά στρεβλώσεων και αδικιών, ειδικά στους νέους αγρότες που ασχολήθηκαν με τον πρωτογενή τομέα από το 2014 και μετά καθώς και με τους γενικά νεοεισερχόμενους στον κλάδο.

Οι νέοι και νεοεισερχόμενοι αγρότες, κατά κανόνα, είτε έμειναν εκτός κατανομής είτε τους κατανεμήθηκαν ποσά δυσανάλογα μικρότερα σε σχέση με το μέγεθος της εκμετάλλευσης / παραγωγής τους. ο ποσό του εθνικού αποθέματος κατανεμήθηκε χωρίς καμία λογική, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ως δικαιούχοι άνθρωποι εκτός παραγωγής, συνταξιούχοι ακόμη και υπερήλικες. Δεν υπήρξε καμία σύνδεση του ποσού της ενίσχυση ς με την παραγωγή. Ούτε με το μέγεθος της εκμετάλλευσης αλλά ούτε και με το ύψος της παραγωγής.

Όταν τα ”ιστορικά δικαιώματα” αποτέλεσαν το μοναδικό κριτήριο κατανομής δημιουργήθηκαν δυσθεώρητες αποκλίσεις μεταξύ των ποσών (είτε αυτά αφορούν τα συνολικά ποσά είτε τη μοναδιαία αξία εκάστου δικαιώματος) που εισπράττουν αγρότες με ίδια δραστηριότητα, στην ίδια περιοχή, αλλά διαφορετικό χρόνο εισόδου στο επάγγελμα.

Το έγκλημα αυτό που διαπράττεται από το 2006 έως και σήμερα, εις βάρος κυρίως νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον πρωτογενές τομέα. Πρόκειται σαφέστατα για μια αδικία που στην πραγματικότητα οδηγεί σε αποχώρηση από το επάγγελμα το 80% των νέων αγροτών που μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τους παλαιούς συναδέλφους τους απογοητεύονται και με την λήξη των δεσμεύσεων του προγράμματος νέων αγροτών εγκαταλείπουν απογοητευμένοι τον κλάδο με την αίσθηση πως τους κορόιδεψαν με ψεύτικές υποσχέσεις και στο τέλος τους πέταξαν στον ωκεανό αβοήθητους να μάθουν κολύμπι.

Επειδή όλα τα ανωτέρω δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των αγροτών αδικώντας κατά βάση το ποιο δυναμικό κομμάτι. Και επειδή θα οδηγηθούμε νομοτελειακά, σε μείωση της παραγωγής στο τέλος της περιόδου παρακαλούμε να βρεθεί το συντομότερο δυνατό.

Είναι πραγματικά εξωφρενικό ένας παραγωγός το 2020 να λαμβάνει επιδοτήσεις με βάση την παραγωγή που είχε ή δήλωνε ότι είχε τα έτη 1999 – 2000. Επίσης είναι εξωφρενικό να συνεχίζονται επί 20 χρόνια κερδισμένοι να βγαίνουν όσοι με δόλιο τρόπο λάμβαναν μεγάλες επιδοτήσεις τη δεκαετία του 1990 είτε γιατί έκαναν «πανωγραψίματα» στην παραγωγή ελαιολάδου, είτε γιατί δήλωναν ανύπαρκτα κοπάδια ζώων, είτε γιατί παρέδιδαν στα εκκοκκιστήρια… βρεγμένο βαμβάκι.

Το σημερινό καθεστώς αδικεί τον πρωτογενή τομέα, γιατί δεν γίνεται κάποιοι άνθρωποι για το ίδιο ακριβώς αντικείμενο να έχουν διαφορετικές επιδοτήσεις. Πρέπει όλοι οι συντελεστές της αγοράς να έχουν ίδια αντιμετώπιση, ώστε να εξασφαλίζεται μέσα σε αυτήν υγιής ανταγωνισμός προς όφελος των πολλών.