Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει να αλλάξουμε αντιλήψεις
Πολλοί φίλοι μου λένε, ωραία αυτά που γράφεις, αλλά η λύση, ποια είναι? Τι προτείνεις? Είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων ανθρώπων, να περιμένουν μια έτοιμη λύση. Είναι τόσο απλό και όμορφο, να καθίσεις κάπου, να βλέπεις την καταστροφή, αλλά να εναποθέσεις τις ελπίδες σωτηρίας σου σε κάποιο σοφό, κάποιον χαρισματικό ηγέτη, ή ένα θεό που θα παρέμβει από το πουθενά.
Η λύση όμως αυτή τη φορά, για το τέλμα που έχει φθάσει ο ανθρώπινος πολιτισμός μπορεί να προέλθει μόνο από μια παγκόσμια συλλογική προσπάθεια, ανθρώπων που θα έχουν συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο που οδηγούμαστε, και θα μπορούν να αναγνωρίσουν τις αιτίες που οδήγησαν στην καταστροφή των ανθρώπων και του πλανήτη, πέρα από θρησκευτικές, ιδεολογικές, ή πολιτικές παρωπίδες, πέρα από τις αναμασημένες προπαγάνδες των τυράννων , πέρα από τα κούφια λόγια των σωτήρων που δεν έχουν δείξει ούτε ένα δείγμα πραγματικής γραφής των όσων υποστηρίζουν.
Η δική μου άποψη είναι πως τα ουσιώδη προβλήματα που μας έφεραν σε αυτή τη κατάσταση είναι δύο και δεν ξέρω ποιο από τα δύο είναι το σοβαρότερο. ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ και ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ.
Αν κάποιος κοιτάξει στο σύνολο αυτό που συμβαίνει πάνω στο πλανήτη, πέρα από δόγματα, προκαταλήψεις, ανόητες προπαγάνδες χωρίς φόβο, αντικειμενικά, τι θα παρατηρήσει? Ένα κομμάτι αυτού του πλανήτη που καταλαμβάνει ο λεγόμενος ανεπτυγμένος κόσμος, όπου υπάρχει μια ξεδιάντροπη κατανομή του πλούτου, με ένα ελάχιστο ποσοστό, αυτών που συχνά ονομάζω συμμορίες, να κατέχουν όλα τα εργαλεία που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων και αμύθητο πλουτισμό στους προσωπικούς τους λογαριασμούς, με κυβερνήσεις υπαλλήλους που αδυνατούν ή δεν ενδιαφέρονται για δικαιοσύνη, πρόοδο, ουσιαστική ανάπτυξη και ευημερία των υπηκόων τους, και από την άλλη μεριά το άλλο κομμάτι ο λεγόμενος τρίτος κόσμος, άνθρωποι που δυστυχούν, κράτη που τελούν υπό κατοχή αυτών των ίδιων συμμοριών και των ντόπιων υπαλλήλων τους, που ενώ έχουν σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης, αναπαράγονται χωρίς κανένα έλεγχο.
Από τις αρχές του 1900, ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει αυξηθεί 4 φορές. Μόνο σαν παράδειγμα να φέρουμε τον πληθυσμό της υποσαχάριας Αφρικής, με τον τρέχοντα ρυθμό, το 2100 θα έχει αυξηθεί κατά 3 δισεκατομμύρια άτομα (αριθμός ατόμων ίσο με ολόκληρο τον παγκόσμιο πληθυσμό το 1960). Την ίδια στιγμή μας δίνουν στοιχεία όπου βλέπουμε την ψαλίδα της οικονομικής ανισότητας ολοένα να αυξάνεται. Πέντε άνθρωποι έχουν στην κατοχή τους (καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές, εταιρείες κλπ) πάνω από 400 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή καθένας από αυτούς κατέχει περίπου όσα έχουν 750.000.000 άνθρωποι μαζί, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Σε αυτή τη παγκόσμια παράνοια δεν υπάρχουν μικρές λύσεις, ούτε προσωρινές επιδιορθώσεις. Και δεν υπάρχει ποιο πρέπει να γίνει πρώτο και πιο μετά. Η ανθρώπινες κοινωνίες πρέπει να τακτοποιήσουν ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ το θέμα του αλόγιστου υπερπλουτισμού των λίγων, την αισχρή οικονομική ανισότητα και την ίδια στιγμή οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν , η για να το πω πιο σωστά, ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ, στα όρια που θα πρέπει να καταλαμβάνουν στον πλανήτη και στο πόσο σοβαρό θέμα , τι τεράστια ευθύνη, είναι η αναπαραγωγή τους. Δεν μπορεί κανένα από τα δύο να ωθήσει στην ευημερία και την ουσιαστική ανάπτυξη αν λείψει το άλλο.
Το να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις πρόχειρες χωρίς ουσιαστική ανακατανομή του πλούτου ή από την άλλη να προωθήσουμε ενέργειες τύπου χιτλερικών καθεστώτων με γενοκτονίες, ή να περιμένουμε από φυσικές καταστροφές ή πανδημίες να μείνουμε λιγότεροι, είναι στη μία περίπτωση λύσεις απάνθρωπες, κτηνωδίες και στην άλλη περίπτωση λύσεις μοιρολατρίας.
Οι τύραννοι πρέπει να ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ με κάθε τρόπο να γονατίσουν.
Οι άνθρωποι πρέπει να ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ σε μια νοοτροπία κοινωνικής ευθύνης, να συνειδητοποιήσουν πως ότι είναι και ότι κάνουν επηρεάζει το περιβάλλον τους, και αυτό το περιβάλλον είναι το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη.
Η αντίληψη η γη είναι μεγάλη και έχει χώρο για όλους, είναι πολύ όμορφη, αλλά ανέφικτη αν σκεφθούμε πως τεράστιες περιοχές, μπορεί που θα μπορούσαν να μετακινηθούν εκατομύρια άνθρωποι, γιατί τώρα είναι ακατοίκητες, είναι ουτοπίες, αφού το μεγαλύτερο μέρος αυτών των περιοχών δεν πληρούν τις προυποθέσεις για να κατοικηθούν. Που? Η ανταρκτική? Η Σαχάρα? Τα δάση του Αμαζονίου? Τι να κάνουμε να αποψιλώσουμε και τους τελευταίους πνεύμονες της γης ή να μετατρέψουμε σαν θαυτοποιοί τις ερήμους σε κοιλάδες? Και άλλες περιοχές που μοιάζουν πιο προσιτές, τι θα αναγκαζόντουσαν οι νέοι πληθυσμοί να κάνουν? Να εισάγουν, τρόφιμα, νερό, φάρμακα, η ζημιά λοιπόν δεν θα σταμάταγε.
Η βιομηχανική επανάσταση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η πρόοδος που έγινε στον τομέα της υγείας, μείωσε τη θνησιμότητα και έκανε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων να ζουν περισσότερο και να υπάρχουν περιθώρια μεγαλύτερης αναπαραγωγής. Πολλοί λένε πως αυτό είναι η φύση και αυτή η φύση θα ρυθμίσει τα πράγματα μόνη της. Μόνο που στη φύση επικρατεί ο λεγόμενος νόμος της ζούγκλας. Είναι καλό να αφήσουμε τη φύση να αποκαταστήσει τη δημογραφική ισορροπία ή σε άλλη περίπτωση να φθάσουμε στο σημείο που νέοι τύραννοι θα ονειρεύονται στο μυαλό τους γενοκτονίες, ανώτερες φυλές και λύσεις ευγονικής ή θα μπορούσαμε σχεδιάσουμε με τρόπο ορθολογικό και ειρηνικό αυτό το τεράστιο πρόβλημα?
Ο ταυτόχρονος σχεδιασμός ανάπτυξης, η ανακατανομή του πλούτου και ο σχεδιασμός δημογραφικού ελέγχου είναι το ιδανικό γιατί το ένα χωρίς το άλλο δεν μπορεί να γίνει. Τα υπεύθυνα δημογραφικά στοιχεία είναι απαραίτητα για την επίτευξη μιας πιο δίκαιης κατανομής του πλούτου, επειδή η ανεργία που δημιουργείται από τον υπερπληθυσμό μειώνει τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων και, επομένως, των μισθών τους, και επειδή οι γονείς θα κληρονομήσουν λιγότερη περιουσία για κάθε παιδί όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των παιδιών .
Εάν η μόνη αλλαγή σε σύγκριση με την τρέχουσα κατάσταση ήταν μια δίκαιη κατανομή του πλούτου, η οικολογική ζημία θα πολλαπλασιαζόταν, γιατί όλοι θα επωφελούνταν από τα διάφορα αντικείμενα και τις υπηρεσίες που καταναλώνουν . Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατανάλωση πόρων θα αυξηθεί, διότι το οικολογικό αποτύπωμα συνδέεται κυρίως με την κατανάλωση των μεσαίων τάξεων.
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τα δικαιώματά τους αλλά και τις ευθύνες τους. Για να αλλάξουμε το κόσμο δεν πρέπει να ελπίζουμε σε ανθρώπους που θα ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ με κάθε τρόπο ανατροπές, θα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα κόσμο που θα μεγαλώνει ανθρώπους υπεύθυνους που δεν θα έχουν ανάγκη από πατερούληδες, προστάτες, και όπλα γιατί θα γνωρίζουν το δίκαιο και το αναγκαίο που θα πρέπει να κάνουν για να συνυπάρχουν με το περιβάλλον τους.
Είναι η γνωστή καραμέλα π.χ. του πόσα πολλά σκουπίδια πετάμε και θα μπορούσαν με αυτά τα περισσεύματα μας να τραφούν οι δυστυχισμένοι λαοί. Λύσεις βραχυπρόθεσμες και χωρίς ουσία που το μόνο που αισθάνονται όσοι τις λένε είναι πως κάνουν τη καλή τους πράξη σαν χριστιανοί. Η ουσιαστική λύση είναι όμως πως θα έπρεπε να βάλουμε φρένο στις ίδιες συμμορίες που εκμεταλλεύονται τις δικές μας ζωές, να σταματήσουν την ξεδιάντροπη εισβολή σε όλες τις άκρες του πλανήτη σαν να είναι χωράφι του παππού τους, και να μείνουν οι λαοί ελεύθεροι, να αναπτυχθούν όπως αυτές θα αποφασίσουν. Ίσως μια ενίσχυση σε τοπικές τους πρωτοβουλίες να ήταν η μόνη λογική βοήθεια που θα έπρεπε να δίνουμε.
Είναι κάτι που ποτέ αυτές οι αδίστακτες συμμορίες που εξουσιάζουν το κόσμο, δεν θα θελήσουν να κάνουν γιατί, με αυτό το τρόπο οι άνθρωποι θα έμεναν στο τόπο τους και θα προσπαθούσαν να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο, και όχι να μετατρέπονται σε ζητιάνους των εθνών, ούτε να φεύγουν ορδές για να πάνε σε ξένους τόπους, όπου οι ίδιοι θα ζήσουν σε γκετοποιημένοι, μαριονέτες στα χέρια των τυράννων που παίζουν το παιχνίδι εξουσίας ώστε να έχουν πολλούς δούλους στην υπηρεσία τους, τσακίζοντας με αυτά τα παιχνίδια δήθεν ελεημοσύνης και συμπαράστασης και τους δυστυχισμένους που γυρίζουν έρμαια σε ξένα πελάγη και τους ντόπιους που μετατρέπονται κι εκείνοι σε ζητιάνοι μέσα στον ίδιο τους το τόπο αφού πρώτα έχουν κάνει τα απαραίτητα για να καταστρέψουν τις πατρίδες και των μεν και των δε.
Σκεφθείτε πως το 50% της ανθρωπότητας αποτελείται από μερικές εκατοντάδες κροίσους και εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Σκεφθείτε πως αυτοί οι κροίσοι δεν επιθυμούν οι λαοί να ευημερούν, τους ενδιαφέρει να έχουν σκλάβους. Και όσο πιο πολύ αμόρφωτοι, δυστυχισμένοι και πεινασμένοι υπάρχουν τόσο καλύτερα. Οση περισσότερη ανασφάλεια και φόβο μπορούν να προκαλέσουν τόσο καλύτερα. Αυτοί εκπαίδευσαν με την συνεχή προπαγάνδα τους τους πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών να έχουν ψεύτικες ανάγκες, να μην υπολογίζουν τις συνέπειες των επιλογών τους, να λειτουργούν ψυχαναγκαστικά, γεμάτοι εθισμούς, εμμονές, φοβίες, και ένα συναίσθημα απληστίας, όπου ποτέ δεν μπορούν να βρουν γαλήνη και αρμονία στη ζωή τους.
Οι ίδιοι τύραννοι άφησαν σε κατάσταση ζητιανιάς, με πολέμους, θρησκευτικούς φανατισμούς, μηδενική εκπαίδευση, αμόρφωτους, πεινασμένους τους λαούς του μη ανεπτυγμένου κόσμου, με μόνη τους υποχρέωση να γεννοβολάνε, ανεξέλεγκτα για να δημιουργούν κι άλλους πεινασμένους κι άλλους δούλους…
Κάπου όλη αυτή η φρίκη πρέπει να πάρει τέλος.
Εκείνοι κατασκεύασαν τα εργαλεία που ελέγχουν το νου μας, και όχι μόνο τα κατασκεύασαν, μας τα πούλησαν ακριβά και μας έμαθαν να τα έχουμε ανάγκη για να ζήσουμε.
Αν όλα αυτά τα σκουπίδια που μας λένε πως είναι απαραίτητα, τα πετάξουμε, αν αντιληφθούμε την ευθύνη που έχουμε απέναντι στους συνανθρώπους και στο περιβάλλον γενικότερα και θεωρήσουμε πράξη ευθύνης κάθε μας κίνηση, τι θα μελετήσουμε, τι θα καταναλώσουμε, τι επάγγελμα είμαστε ικανοί να κάνουμε, αν είμαστε ικανοί να μεγαλώσουμε ένα παιδί ή όχι, ίσως μια καινούργια μέρα ξημερώσει.
