Οι αλυσίδες της σκλαβιάς σου είναι η αυτάρκεια που δεν έχεις έξω από το σάπιο σύστημα που σε εξουσιάζει
Ο πατέρας μου είχε πει μεταξύ άλλων πραγμάτων που με βοήθησαν στη ζωή σε ότι αναποδιά έτυχε, ένα πράμα πολύ σπουδαίο. ”Το μυστικό σ΄αυτή τη ζωή παιδί μου είναι ένα, να μην αφήσεις ποτέ κανέναν, για κανένα λόγο να σε εκβιάσει” Το νόημα αυτής της φράσης ίσως φαίνεται απλό, πολλοί θα αναρωτηθούν και τι φοβερό μυστικό είναι αυτό? Κανείς δεν θέλει να τον εκβιάζουν.
Όμως είναι τόσο απλό? Όχι, είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να πετύχει κάποιος. Γιατί για να το κατορθώσεις πρέπει να έχεις τα κότσια, να μην φοβάσαι κανέναν. Πρέπει να είσαι έτοιμος προκειμένου να υπερασπίσεις τις ιδέες σου, τη ζωή σου, την ελευθερία σου, να ΥΠΟΣΤΕΙΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ. Γιατί ο κόσμος που ζούμε βασίζεται πάνω σε ένα συνεχή εκβιασμό.
Από μικρό παιδί, αυτό που σου μαθαίνουν, αυτό που ζητούν από σένα είναι να ΥΠΟΚΥΠΤΕΙΣ στις απειλές. Αν δεν συμμορφωθείς με αυτό θα έχεις αυτές τις συνέπειες. Οι γονείς, το σχολείο, η δουλειά, οι σχέσεις, τα πάντα ορίζονται μέσα σε κανόνες που ΒΡΗΚΕΣ ΕΤΟΙΜΟΥΣ και στο μυαλό των ανθρώπων έχουν περάσει σαν ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.
Σαν παιδί πρέπει να συμπεριφέρεσαι με το τρόπο που θα σου υποδείξουν αλλιώς έχει τιμωρία, στο σχολείο πρέπει να είσαι έτσι, στη δουλειά πρέπει να κάνεις αυτό, στη πολιτεία πρέπει να υπακούς σε αυτά. Και όλα αυτά σε μια πολιτεία που θα βασιζόταν στη δικαιοσύνη, την ηθική, την καλλιέργεια του πνεύματος, το σεβασμό για τη ζωή και τον άνθρωπο, που οι νόμοι της θα ήταν για να προωθούν την ευημερία των πολιτών και την ευζωία, ναι η υπακοή σε αυτούς τους κανόνες θα ήταν το ιδανικό για να συμπορευθείς γαλήνια, όμορφα, δίκαια με τους συνανθρώπους σου.
Η κοινωνία όμως που ζούμε έχει δομηθεί από ανθρώπους διεφθαρμένους, συμμορίες μαφιόζικου τύπου, χωρίς αιδώ, χωρίς ηθική, χωρίς καλλιέργεια. Είναι ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ αυτό που ζεις, εκβιασμός να υποκύπτεις σε κανόνες που λειτουργούν όχι για τη δική σου ανάπτυξη και ευημερία, αλλά για την συνενοχή σε ένα συνεχές έγκλημα. Στο οποίο συναινούν και υποβοηθούν άνθρωποι που αγνοούν πως είναι ΔΟΥΛΟΙ. Άνθρωποι που νομίζουν πως είναι ελεύθεροι, αλυσοδεμένοι με τα πιο ύπουλα δεσμά. Ο δούλος κάποια στιγμή θα επαναστατήσει, εκείνος που ζει χωρίς να έχει συνείδηση της κατάστασης του ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ.
Είσαι ένα παιδάκι που το εκβιάζουν συνέχεια για να του δώσουν χαρτζιλίκι. Δεν μεγάλωσες ποτέ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Δεν μπορείς να λειτουργήσεις να επιβιώσεις έξω από το μαντρί. Δεν έχεις μάθει να ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΣ όσα ΣΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ. Σε κλέβουν από παντού, κλέβουν το κόπο σου, σου στερούν την ουσιαστική μόρφωση, σε εκπαιδεύουν να παλεύεις για να αποκτάς ανούσια, σάπια πράγματα. Σε εκπαιδεύουν να πιστεύεις σε ανοησίες. Σε εκπαιδεύουν να ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ,
1 ώρα να σου κόψουν το ηλεκτρικό φοβάσαι, αναστατώνεσαι γιατί κάθε κίνηση που θέλεις να κάνεις για να ζήσεις είναι καλωδιωμένη. Σε απειλούν στον εργασιακό σου τομέα γιατί η εργασία σου είναι ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ. Μαζεύεις τα λεφτά σου για να έχεις να αγοράζεις τα σκουπίδια που σε έχουν πείσει πως είναι απαραίτητα. Το σημαντικότερο δεν έχεις καμία δυνατότητα ΓΙΑ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ.
Δεν ξέρεις να φτιάξεις μόνο σου τη τροφή σου από τις ύλες που σου δίνει η φύση, δεν ξέρεις πια ούτε να καλλιεργείς, ούτε να χτίζεις, ούτε να ράβεις, ούτε να ζυμώνεις, ούτε καν να διαχειρίζεσαι τα εμπόδια που θα βρεθούν στο δρόμο σου χωρίς να κλαψουρίζεις, να ζητάς, να παρακαλάς. ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ. Μιας ανήθικης πολιτείας που εξουσιάζεται από ανήθικους ανθρώπους.
Τώρα αυτοί, σίγουροι για τη δύναμη που έχουν επάνω σου, για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ που έχεις από αυτούς, μπορούν να χειρίζονται τη καθημερινότητα σου, τη δική σου και των παιδιών σου ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ, ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ. Σύντομα θα καταλάβεις πως το τέρας που έχεις δημιουργήσει είναι αχόρταγο. Θα ζητάει ακόμα περισσότερα από τη σάρκα σου, μέχρι να σε καταναλώσει εντελώς. Μέχρι να είσαι απλά ένα συστατικό στον οργανισμό του που θα το υποστηρίζει για να επιβιώνει σε κάθε αισχρότητα που θα διαπράττει.
ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ ΖΩΗ, όπως το παιδί φοβάται το σκοτάδι. Γιατί τρέχεις στην αγκαλιά του πατερούλη για δεν μπορείς να κάνεις τα δικά σου βήματα. ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ, ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ ΑΚΟΜΑ.
Αναρωτήσου μόνο αυτά. Αν αύριο το πρωί έλεγες δεν θα υποκύψω σε αυτό που μου ζητάτε, μπορείς να αντέξεις τις συνέπειες της άρνησης? Εχεις σκεφθεί στο ελάχιστο με ποιο τρόπο θα μπορούσες να ζήσεις έξω από τη στάνη. Στο δάσος που ζούνε τα αγρίμια? Εσύ το κατοικίδιο που είναι συνέχεια δεμένο με το λουράκι και ζητιανεύεις τη τροφή από το αφεντικό σου και σου πετάει ένα κόκκαλο όταν του κάνεις τα χατήρια, μπορείς να ζήσεις σαν αγρίμι? Αν μπορείς η πόρτα πάντα ανοιχτή ήταν, ΦΥΓΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ.
Το πρόβλημα είναι πως τα μάτια σου δεν έχουν ικανότητα να δουν ούτε καν που είναι η πόρτα, γιατί ακόμα κι αν ψυλλιάζεσαι πως κάπου είναι, περιμένεις κάποιον να σε πάρει από το χέρια να σε οδηγήσει, ακόμα κι όταν νοιώθεις την αγανάκτηση να σε πνίγει και τη ζωή να έχει γίνει αφόρητη και τους εκβιαστές να σου ζητάνε όλο και περισσότερα για να μην σε ισοπεδώσουν, περιμένεις ένα ΣΩΤΗΡΑ να σου βγάλει τα φίδια από τη τρύπα τους. Ακόμα και στην συνειδητοποίηση της σκλαβιά σου ρωτάς με αγωνία ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?
Να πεις σε πρώτη φάση ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΙ, και να βρεις άλλους που είναι διατεθειμένοι να ζήσουν ελεύθεροι για να φτιάξεις ένα χωράφι με νέο σπόρο, καθαρό, μπορεί να μην δεις τους καρπούς εσύ, αλλά θα τους συλλέξουν τα αγέννητα παιδιά που θα μπορέσουν να ζήσουν σε ένα καλύτερο κόσμο. Αν αυτό πραγματικά θέλεις.
Οσο για εκείνους που δεν βρίσκουν λόγο να αλλάξουν κάτι, εκείνους που θεωρούν πως ζουν στην ασφαλή καθημερινότητά τους κι έχουν τα μπιχλιμπίδια τους να παίζουν, και είναι ικανοποιημένοι με τα κόκκαλα που μασουλάνε, και νοιώθουν περήφανοι που ΤΑ ΕΧΟΥΝ, φτιάχνοντας μια ήσυχη φωλίτσα ενώ γύρω έχει απλωθεί το πιο βαθύ σκοτάδι, ας ζήσουν αντιλαμβανόμενοι το αίσχος σαν μια ειδησούλα στο χαζοκούτι που κοιτάνε σαν υπνωτισμένοι. Ετσι κι αλλιώς η χρησιμότητα τους φθάνει μέχρι εκεί που δίνουν φαί στα θηρία. ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΣΚΛΑΒΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑ.
