«Αυτά τα κόκκινα σημάδια στον τοίχο μπορεί να είναι κι από αίμα»

Χρύσα Κακατσάκη

Με αίμα έβαψαν τα χέρια τους οι μαθητές /τριες από το Μουσικό σχολείο Ιλίου ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη νέα γυναικοκτονία στους Αγίους Αναργύρους. Τα παιδιά αυτά μέσα από την καθημερινή τους επαφή με την τέχνη έκαναν πράξη την ενσυναίσθηση.

Γιατί η τέχνη δεν αποτελεί το ευχάριστο διάλειμμα στον ελεύθερο χρόνο μας. Είναι η λυτρωτική ενέργεια από τα βάσανα της ζωής, ο δεσμός με την κοινωνική εμπειρία.

Ας το λάβει υπόψη του το Υπουργείο Παιδείας που κατάργησε τα καλλιτεχνικά μαθήματα και την Κοινωνιολογία όπου υπήρχαν ειδικά κεφάλαια για τη νεανική παραβατικότητα και τις σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων τροφή για σκέψη και συζήτηση.

Αυτά τα παιδιά λοιπόν απέναντι στις προκλητικές δηλώσεις του Μαντούβαλου και του Σφακιανάκη ύψωσαν της φωνή τους και τραγούδησαν:
“Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Για ολα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά
Μας παίρνουν με βία, την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά”

Στα πρόσωπά τους η φλέβα που συνδέεται με την καρδιά της