Η 25χρονη Κρητικοπούλα που πήγε εθελόντρια στη Θεσσαλονίκη: Κάνει άρση βαρών και είναι “Σαμαρείτισσα”

Η Κρητικοπούλα Άρτεμις Νικηφόρου είναι μία από τις εθελόντριες νοσηλεύτριες που έσπευσαν να πολεμήσουν τον κορονοϊό στη Θεσσαλονίκη.

Η Άρτεμις Νικηφόρου είναι η μικρότερη από τις δέκα νοσηλεύτριες από την Κρήτη. Όλες έσπευσαν στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσουν στη μάχη με τον κορονοϊό και το υγειονομικό σύστημα το οποίο πλήττεται από την πανδημία.

 

Η ίδια στα 25 της χρόνια εργάζεται ως νοσηλεύτρια στο νοσοκομείου Ρεθύμνου, ενώ στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την αγαπημένη της ενασχόληση, καθώς είναι και αθλήτρια στην άρση βαρών. Επίσης, είναι “Σαμαρείτισσα” του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Την περασμένη Παρασκευή, με συναδέλφους της από τον Ερυθρό Σταυρό, βρέθηκε μέσα στις λάσπες στη Χερσόνησο που μαστιζόταν από τις πλημμύρες. Μ’ ένα φτυάρι, καθάριζε σπίτια ηλικιωμένων και ξέθαβε αναμνήσεις μιας ζωής. Η Άρτεμις δουλεύει δυναμικά κι αθόρυβα για τον συνάνθρωπο. Από επιλογή έγινε εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού και σε πείσμα των καιρών, παραμένει.

Το κορίτσι που δείχνει το δρόμο
Με λόγια ευγνωμοσύνης ο Μανώλης Ραπτάκης, ομαδάρχης του Ε.Σ, γράφει για την Άρτεμις στη σελίδα του στο Fecabook ότι:

“Τιμή μου… Η Άρτεμις είναι ένα νέο κορίτσι, όμορφο, γελαστό, ευγενικό. Και εθελόντρια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στο σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών. Την προηγούμενη Παρασκευή είμασταν μαζί στη Χερσόνησο. Σήμερα είναι στη Θεσσαλονίκη σαν νοσηλεύτρια να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του covid-19. Τιμή μου που σε γνωρίζω, που ανήκεις στο τμήμα που τυχαίνει να είμαι πρόεδρος. Δίνεις αξία και νόημα σε αυτή μου την ιδιότητα. Σε ευχαριστώ!!!” καταλήγει ο κ. Ραπτάκης.

 

Η Άρτεμις της ελπίδας
Η δικηγόρος Χριστίνα Χαρατσάρη – Βαλινάκη, συνάδελφός της στον Ερυθρό Σταυρό, με λόγια συγκίνησης σημειώνει στο FB για την Άρτεμις ότι:

“Εκτίμηση και σεβασμός για τις νοσηλεύτριες που εθελοντικά προσφέρουν με όλες τους τις δυνάμεις αφήνοντας τα σπίτια τους για να επιτελέσουν το ανθρωπιστικό τους έργο. Για την Ερυθροσταυρική μας οικογένεια όμως ιδιαίτερη περηφάνια γι αυτό το 24χρονο κορίτσι που πριν από μια εβδομάδα βουτηγμένη στις λάσπες βοηθούσε με τους συναδέλφους στην μεγάλη καταστροφή στην Κρήτη και σήμερα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσει σε αυτή την υγειονομική κρίση. Συγχαρητήρια στους γονείς που μεγάλωσαν αυτό το παιδί με αρχές και αξίες και ένα μεγάλο ευχαριστώ για το παράδειγμα που δίνει στην Ερυθροσταυρική μας οικογένεια. Δεν ξέρω αν κάποια στιγμή θα δοθούν από τον ΕΕΣ τα εύσημα σε αυτό το νέο κορίτσι, στην συνείδηση των συναδέλφων της όμως θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση” τονίζει η κ. Χριστίνα Χαρατσάρη-Βαλινάκη.

Συνέντευξη στο ΑΠΕ: Σ’ αυτή την εποχή δεν μπορεί να μείνει κανείς αμέτοχος
Το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων επικοινώνησε με την αθλήτρια του Αρκάδι Ρεθύμνου και μας ανέφερε πως αποφάσισε να αφήσει τα πλατό και τις μπάρες για να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Μια αξιέπαινη κίνηση που “χειροκρότησε” όλη η οικογένεια του αθλήματος των δυνατών.

“Ήθελα να βοηθήσω το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει μάχη με τον ιό αυτές τις μέρες. Αγαπάω το επάγγελμά μου, αγαπάω τον εθελοντισμό και σίγουρα τον συνάνθρωπο. Σ’ αυτή την εποχή νομίζω δεν μπορεί να μείνει κανείς αμέτοχος” δήλωσε αρχικά με νόημα στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Άρτεμις Νικηφόρου η οποία δεν έκρυψε τις ανησυχίες και τους φόβους της.

“Δεν μπορώ να κρύψω το ότι φοβήθηκα αρκετά. Σίγουρα όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με μια πανδημία σε ανησυχεί. Αλλά πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας. Πρέπει σταθούμε δίπλα στον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Είτε αυτός είναι ένας νοσηλευόμενος, είτε ιατρός – νοσηλευτής”.

Η 25χρονη αθλήτρια από το Ρέθυμνο στις δηλώσεις της στο ΑΠΕ – ΜΠΕ αναφέρθηκε στην υποδοχή που έτυχαν στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο: “Μας υποδέχτηκαν σαν οικογένεια. μας ευχαρίστησαν και μας έδωσαν δύναμη να συνεχίσουμε όλοι μαζί, την προσπάθειά μας”.

Η Αρτεμις Νικηφόρου αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να προπονηθεί στην Αρση Βαρών. Κάτι που της λείπει αρκετά: “Μου έχει λείψει αρκετά. Κάνω ασκήσεις σπίτι μου , πάω για τρέξιμο αλλά δεν είναι το ίδιο. Μου λείπουν οι συναθλητές μου, ο θόρυβος της μπάρας, αλλά είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε, για να κερδίσουμε αυτή την μάχη”.

 

Στήριξε το έργο του nemeaprees