Ακόμα και η Οργή μας και η Θλίψη είναι περιορισμένου ορίζοντα…
Τα τρία αγγελούδια που χάθηκαν από το χέρι κάποιου παράφρονα, σας ζητούν ευγενικά να νοιώσετε το ίδιο συναίσθημα φρίκης και οργής και για τα εκατομμύρια αγγελούδια που βασανίζονται και θανατώνονται, πάνω στο υπέροχο πλανήτη μας και σας παρακαλούν να αρχίσετε να κόβετε βόλτες και στα σπίτια των υπόλοιπων εγκληματιών, τους οποίους επιλεκτικά?.. δεν έχετε προσπαθήσει να λυντσάρετε ποτέ.
Η κακοποίηση ανηλίκων, η πορνεία ανηλίκων, η αφαίρεση των οργάνων τους για τις παράνομες μεταμοσχεύσεις, τα σκλαβοπάζαρα που δουλεύουν παιδάκια με ξύλο και απειλές για τη ζωή τους, τα σακατεμένα από τις βόμβες παιδάκια, κι εκείνα που βλέπουν τους γονείς τους σφαγμένους και ψάχνουν μέσα στα ερείπια να κρυφτούν, πριν τα βρουν τα καθάρματα που θα τα τακτοποιήσουν κατάλληλα, και ένα σωρό άλλα φριχτά εγκλήματα που πραγματοποιούνται στις πλάτες των παιδιών, μάλλον δεν τα βλέπετε γιατί δεν τα δείχνει η τηλεόραση.
Η δε τηλεόραση δεν τα δείχνει γιατί ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ όλου αυτού του κακού που έχει σταθεί πάνω από τα κεφάλια μας σαν παντοδύναμος αρχαίος δαίμονας, δεν είναι κάποιο μεμονωμένο άρρωστο πλάσμα, αλλά κύριοι και κυρίες με χρήμα, πολύ χρήμα, και θέσεις εξουσίας, και σε πλήρη επίγνωση του κακού που διαπράττουν, με παντελή έλλειψη κάθε ενσυναίσθησης για τον ανθρώπινο πόνο.
Είναι εκείνοι που έχουν τους ανθρώπους μαριονέτες στα παιχνίδια πολέμου, διαστροφής και κάθε δυνατής ανωμαλίας που πλασάρουν μέσα από τα χαζοκούτια που παρακολουθούν τα υπνωτισμένα πλήθη που κοιτάνε που δείχνει το δάχτυλο. Αν δεν το δείξει το χαζοκούτι δεν υπάρχει.
Σας είπαν ποτέ πως ονομάζονται όλα αυτά τα εκατομμύρια παιδιά? Γνωρίζετε άραγε τι απέγιναν εκείνα που εξαφανίστηκαν, εκείνα που αν είναι τυχερά τα τραβάει μια φωτογραφία κάποιος πολεμικός ανταποκριτής ΚΑΙ ΑΝ το δείξει η τηλεόραση πέφτει στην αντίληψη, φευγαλέα, χωρίς πολλά δράματα, χωρίς ξεσηκωμό λυντσαρίσματος.
Η επιλεκτική αίσθηση φρίκης, οι “μα μπορεί να συμβαίνουν τέτοια πράγματα?” απορημένοι καλοκάγαθοι άνθρωποι, που είναι έτοιμοι να κρεμάσουν τον ΕΝΑΝ που τις περισσότερες φορές είναι κάποιος παράφρων, κάποιο τοπικό τέρας που δεν είχαν αντιληφθεί την παρουσία του και τις πράξεις του, αλλά την ίδια στιγμή συναινούν με την ψήφο ή τη σιωπή τους ή την αδιαφορία τις πράξεις των τυράννων που είναι εκφράσεις του απόλυτου κακού, άψυχα σαρκία που ποτέ κανείς δεν θα πλησιάσει την πόρτα τους να τους απειλήσει.
Παιδιά χρησιμοποιούν και για τα μπιχλιμπίδια που αγοράζουμε με τα ψίχουλα που μας προσφέρουν, καθώς απομυζούν τη ζωή μας που χάνουμε συλλέγοντας άχρηστα αντικείμενα, θαυμάζοντας άχρηστα είδωλα, σε μια συνεχή μαστούρα που ονομάζουμε “κανονικότητα”.
Τα αγγελούδια έφυγαν για κάποιο μακρινό παράδεισο, εκατομμύρια άλλα μένουν πίσω να ζουν καθημερινά στη κόλαση.
